از بدو تولد تا شش ماهگی بهترین زمان برای تشخیص ناشنوایی یا کم شنوایی در نوزادان است که باید مورد توجه والدین قرار گیرد. با توجه به این که از حدود شش ماهگی تا سه سالگی بهترین دوران زبان آموزی کودک به شمار می رود، تشخیص کم شنوایی و شروع درمان، در هوش و قدرت یادگیری کودک، بسیار موثر است. نوع آزمون شنوایی که کارشناس شنوایی (ادیولوژیست) انجام می دهد بستگی به سطح رشد و شناخت شنوایی کودک شما دارد. آزمون های رفتاری نوزادان جهت ارزیابی شنوایی به دو گروه تقسیم می شوند:
- گروه اول آزمون هایی که به تقویت نیاز دارند مثل ادیومتری شرطی سازی(VOR)
- گروه دوم آزمون هایی که به تقویت نیاز ندارند مثل BOA
در BOA شنوایی شناس براساس مشاهدات خود از کودک به غربالگری می پردازد. به غیر از ادیومتری شرطی سازی، ارزیابی رفلکس ها و ادیومتری با تقویت بینایی می توان از دیگر آزمون ها هم استفاده کرد. آزمون OAE یکی از آزمون هایی است که جهت بررسی گوش میانی استفاده می شود. آزمون ABR در کودکانی که نمی توان ادیومتری شرطی سازی انجام داد مورد استفاده قرار می گیرد.
آزمون شنوایی سنجی کودکان نوپا به اینصورت انجام می گیرد که فرزند شما در یک اتاق کنترل صدا در آغوش شما قرار می گیرد سپس با تواید انواع صداها در اتاق، هنگامی که او به سمت امواج صدا یا فلش نور برمی گردد، سرعت عملکرد او بررسی می گردد. این آزمون تقویت بینایی، ادیومتری (VRA) نامیده می شود. با بررسی و ثبت واکنش های کودک به انواع مختلف صداها در نهایت ادیومتریست به شما می گوید که فرزندتان در چه سطحی از صداها واکنش نشان می دهد.
- ۹۹/۰۴/۱۶